Jim Bakkum klaar met typecasting: 'Ik heb zo'n ontiegelijke hekel aan hokjesdenken'

Als het aan Jim Bakkum ligt, dan speelt hij binnenkort een keer de rol van 'freaky stalker' in een film of serie.

Jim is een Nederlands zanger en acteur die bekend is geworden als deelnemer aan de talentenjacht Idols in 2002/2003. Bakkum deed in 2002 auditie voor Idols, waar hij Isn't She Lovely? van Stevie Wonder zong. Hij kwam drie theaterrondes door en zat daarna bij de laatste 30.

Ook een rol in een 'mooie dramafilm' ziet Jim wel zitten, vertelt de acteur in de nieuwe aflevering van interviewpodcast PodBast, waarin hij deze week te gast is. Zulke rollen komen niet vaak op zijn pad, zegt hij, omdat er in Nederland veel aan typecasting wordt gedaan.

'Ik heb zo'n ontiegelijke hekel aan hokjesdenken', zegt Bakkum. 'Daarom trek ik het zo slecht dat er in ons vak zo vaak aan typecasting wordt gedaan. Zo van: jij zit in dat hokje, en jij daar. Gooi het allemaal door elkaar en kijk wat eruit komt!' zegt hij.

'Ik zou heel graag een rol spelen in een mooie dramafilm. Of een rol zoals die van Penn Badgley in de serie You. Een soort freaky stalker, maar dan niet iemand die je heel theatraal eng hoeft te spelen', aldus Bakkum. 'Ik wil gewoon dingen spelen die ik nog niet gespeeld heb.'

Eerder in een uitzending van het radioprogramma 'De Wild in de Middag', bracht zijn vrouw Bettina Holwerda een onverwachte onthulling naar voren over haar huwelijksleven met Jim Bakkum. Het nieuws dat het paar niet langer samen slaapt, zorgde voor de nodige opschudding. Maar is er echt sprake van relatieproblemen?

Tegen het einde van de podcast heldert de acteur het verhaal rond het apart slapen van hem en zijn vrouw Bettina Holwerda op. 'M'n vrouw en ik slapen ook weer bij elkaar', lacht hij. Hij legt uit dat hij, omdat hij momenteel met de voorstelling Showmeister vijf dagen in de week in het theater staat, vaak laat thuis komt en dan, om zijn vrouw niet te wekken, op het logeerbed slaapt. 'Gewoon praktisch denken. Dus dat is het hele simpele verhaal. Maar misschien zijn we daar iets te open in.'