Bibi Breijman over frustraties in de slaapkamer: 'Ik wilde hem niet onzeker maken'

In haar recent uitgebrachte dubbelboek, getiteld Ik ben Bibi / Poëzie vanuit het Luchtkasteel, deelt Bibi Breijman openhartig haar levensverhaal. Ze schuwt geen enkel onderwerp en kijkt terug op Waylons ontrouw, en ze deelt ook haar ervaringen over hun pikanteleven, met name het gebrek daaraan.

In haar boek vertelt Bibi haar volledige levensverhaal, van haar kindertijd tot aan het heden. Ze schuwt ook niet om te praten over het probleempje met het omhoog krijgen van Waylon zijn banaan, die volgens hem heeft bijgedragen aan zijn ontrouw. " Hoe kon die slappe banaan nu denken dat ie in deze tijd onopgemerkt zijn doorbloeding buiten de deur op gang kon proberen te krijgen ", uit ze in frustratie in haar boek.

Bibi merkt op dat er in hun leven tussen de lakens al gedurende 'de jaren' iets sluimerde. " Als een roze olifant in de kamer met een ontoegankelijke slurf stond er iets naast ons wanneer we het bed deelden en het anders liep dan de hartstochtelijke aanwakkering van tien minuten daarvoor beloofde. "

Toch heeft ze altijd haar mond hierover dichtgehouden. " Ik wilde hem niet onzeker maken door er de volgende ochtend tijdens mijn havermout met banaan over te beginnen. Dus we hadden het er gewoon niet over. Jawel, taboes bestaan dus ook binnen je relatie. "

Het tekort aan intimiteit heeft altijd door Bibi's gedachten gespeeld. Ze heeft weleens nagedacht: " Ik ben nog geen dertig, is dit dan het intieme leven dat je hebt als er meer dan genoeg vlinders aanwezig zijn om wekenlang het bed op te lichten? Hoe groter mijn verlangens, hoe ontoegankelijker de kamerolifant. "

Niet alleen haar eigen gedachten deelt ze, Bibi vertelt ook hoe Waylon heeft gereageerd op haar intieme frustraties. " Hij riep dan, met een overschreeuw aan frustraties: 'Ik kan je niet geven wat je verdient, ik ben niets waard!' Hij zei dat ik dat stukje dan maar bij iemand anders moest zoeken. "

" Ik swipete door mijn DM, maar ik was te kieskeurig, en kreeg van veel van de aanmeldingen in mijn inbox acuut smetvrees. Frustraties die eindigden in onbegrepen ruzies, jankbuien, knuffels en depressies. "

Zo sluit Bibi haar hoofdstuk af: " Had ik hem nou, maar voor zijn verjaardag een strippenkaart bij die therapiepraktijk naast het consultatiebureau gegeven. Ik haat het zo erg dat ik zo van hem hou. Maar ik kon echt niet toegeven aan zijn menselijkheid. "